Sveitasæla

Halldór segir að ég sé alin upp í sveit....... Sveitin eins og hann kallar er Mosfellsbær, ekki langt frá Reykjavík. Fyrst fannst mér þetta ógurleg móðgun, Mosó er sko alls engin sveit. En þegar ég hugsa aðeins út í þetta þá er ég eiginlega fegin og ánægð að hafa fengið að alast upp í "sveitinni". (By the way, þá ólst hann upp í fellunum, íslenska Gettóinu!) 'Eg til dæmis labbaði á næsta "sveitabæ" á hverjum morgni til ömmu og afa til að fá eina teskeið af hunangi sem afi hafði tröllatrú á að gerði mér allt hið besta . 'Eg átti heima við Dælustöðina, þar sem hægt var að klifra í trjám og vaða í ám, já og renna sér á snjóþotum niður brekkur á veturna. Það var hægt að fara upp í "fjöllin" í kring og leika. 'Aður en að hverfið byggðist upp, voru lúpínur hinmegin við götuna og blóðbergslyng við girðinguna. 'Eg lærði að hjóla á götunni og það var ekkert hættulegt þar sem að ca 2-3 bílar keyrðu hana daglega. (ef það var svo mikið:o) Já og svo var hægt að fara á rúlluskauta í Dælustöðinni á mýksta malbikinu......... Þegar ég fór í heimsókn í næsta hús, þurfti ég að fara yfir mela og móa... Vinkona mín átti heima á hænsnabúi og við fengum að leika okkur við ungana. Það voru hitaveitu-stokkar út um allt og það var rosa gaman að hjóla á þeim. Húsið mitt var með grasi á þakinu og hét Skál. Var ég ekki heppin........